(პასუხი ბ-ნ ემზარ ჯგერენაიას) წინათქმა ამ რამდენიმე ხნის წინ მეგობარმა გამომიგზავნა ბ-ნი ემზარ ჯგერენაიას ოპუსი “ქართული სუფრის სოციოფილოსოფია და ზოგიერთი სხვა რამ” – ესაა, რაზეც მემარჯვენეებმა აურზაური ატეხეს პარლამენტშიო. მე ეს ამბავი არ ვიცოდი და ინტერესით წავიკითხე ბ-ნი ემზარის ეს მცირე ნაშრომი. კარგად უხუმრია-მეთქი მივწერე მეგობარს პასუხად და მაშინ არც მიფიქრია, რომ ჩემი პოზიციის დაფიქსირება მეცადა. რამდენიმე დღის შემდეგ ბ-ნ ემზარს რადიო თავისუფლების ეთერში მოვუსმინე. კიდევ რამდენიმე დღეში მეორე გადაცემა მიეძღვნა ამ თემას და შემდეგ კიდევ რამდენჯერმე გაისმა ბ-ნი ჯგერენაიას სახელი აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით. მე პატარა წერილით შევეხმიანე რადიო თავისუფლების ქართულ რედაქციას სადაც ვამბობდი, რომ ქართული სუფრის “პრობლემა” სინამდვილეში უფრო დიდი პრობლემის მხოლოდ ნაწილია და მისი “გამოგლეჯით” განხილვა სწორ პასუხამდე ვერ მიგვიყვანს..ქალბატონმა მარიამ ჭიაურელმა, რომელსაც ამ წერილით მივმართე, შემომათავაზა მონაწილეობა მიმეღო “სადისკუსიო მაგიდაში”, სადაც საშუალება მომეცემოდა გამომ
Comments
რაც შეეხება იდენტობას, გეთანხმებით, ეს ზუსტად საზოგადოების ჩამოყალიბებას ნიშნავს, თუმცა აქ არის თავისი სპეციფიური აქცენტები რაზეც ვცადე ყურადღების მიქცევა. ჩვენს საზოგადოებაში "შეთანხმებული" თემები ძალიან ცოტაა. პრინციპში, იმის გარდა რომ შიმშილობა და ზოგადად კაცის კვლა ცუდია, სხვა თემებზე შეთანხმება არ არსებობს. ყველა გამოკითვა აჩვენებს, რომ დემოკრატიული დისკურსი მნიშვნელოვანი არაა. მედია, სასამართლო და ა.შ. მხოლოდ მაშინ ხდება მნიშვნელოვანი, თუ ისინი მიშას გაგდებასთან "პრიკუპში" განიხილება. საგარეო ორიენტირებზ აღარაფერს ვამბობ... მოკლედ, ვერ გვაქვს აქ საქმე მთლად კარგად :(
და, მე ვარ ანონიმური და არაფერი :D