andro barnovi

მთავარი პრობლემა საზოგადოებაშია. შექმნილი ვითარების წამალი კი მშვიდობა და ეკონომიკის განვითარება გახლავთ. განვითარებული ეკონომიკა აჩენს ბევრ დასაქმებულ ადამიანს, რომლებსაც უჩნდებათ რაციონალური, კონკრეტული ინტერესები, მათ შორის პოლიტიკური ჯგუფების მიმართაც. ეს კი ხელს ამ ჯგუფების ჩამოყალიბება-სტრუქტურირებასაც უწყობს. საბოლოო ჯამში, პროცესი იძლევა ნორმალურ, ცივილიზებულ, განვითარებულ სახელმწიფოს

- ბატონო ანდრო, რუსეთ-საქართველოს ომის მიზეზების დამდგენი კომისიის დასკვნის გამოქვეყნების შემდეგ რამდენიმე კვირა გავიდა. თქვენი აზრით, რა შეიცვალა საქართველოსთვის საერთაშორისო არენაზე ამ პერიოდში? ვფიქრობ, პირველ რიგში ის შეიცვალა, რომ გაქრა ამ დასკვნის ლამის ფატალისტური მოლოდინი. ამას გარდა, დადასტურდა რუსეთის მიერ ჩადენილი დანაშაულობების უამრავი ფაქტი, რაც სამომავლოდ საქართველოს სამართლებრივი ბრძოლის ძალიან კარგ საშუალებებს აძლევს. ეს დოკუმენტი ევროკავშირის ქვეყნებისთვის ერთგვარი სახელმძღვანელო იქნება მომავალში. არც ერთი ფრაზა, რომელიც აქ წერია, საქართველოს დადანაშაულების რეალურ საფუძველს არ იძლევა. სამაგიეროდ, იძლევა რუსეთის დადანაშაულების საფუძველს ყველაფერში, რაც მათ ჩაიდინეს. – ექსპერტების ნაწილის მტკიცებით, ტალიავინის კომისიის დასკვნის გამოქვეყნების შემდეგ საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა საერთაშორისო რეიტინგი კიდევ უფრო მეტად დაკარგა. როგორია თქვენი მონაცემები აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით?

The war in Georgia in August last year happened because Russia felt threatened and we must understand that defensive Russia means aggressive Russia, especially for small neighbors like us. This is another question whether their feeling was justifiable, but is it very clear that Russian leaders believed the US intended to destroy them. This perception needs to be changed. Obama is trying to change this outlook of Moscow, which is profitable for Georgia as well >>>>

ნახეთ ვიდეო

ალბათ შეამჩნიეთ, რომ მედვედევის რეაქცია ობამას გადაწყვეტილებაზე ძალიან კორექტული და კეთილგანწყობილი იყო, მან თქვა, რომ ამის შემდეგ რუსეთი ყურადღებით მოეკიდება ამერიკის ინტერესებს, როგორც ეს ობამამ გააკეთა რუსეთის მიმართ. პუტინმა კი ობამას გადაწყვეტილება ცივად მიიღო და მაშინვე შემდგომი დათმობები მოითხოვა. პუტინს კარგად ესმის, რომ მისი რეაქცია ურთიერთობების დათბობას ხელს უშლის, მაგრამ მაინც გააკეთა ეს. გარწმუნებთ, ეს შემთხვევით არ ხდება. პუტინისთვის დამღუპველია სიტუაცია, სადაც რუსეთს მტერი არ ყავს. პუტინი თავიდანვე ამ რიტორიკით მოვიდა რუსეთის სათავეში და დღესაც ამავე იმიჯით აგრძელებს მოღვაწეობას. ეს არის შურისმაძიებელი, დაუნდობელი, აგრესიული, აქტიური და შეუპოვარი ლიდერის იმიჯი, რომელიც სისხლში ახრჩობს რუსეთის მტრებს და უცერემონიო ქედმაღლობით ელაპარაკება მსოფლიოს ლიდერებს. სხვა საქმეა მედვედევი, რომელიც რაციონალური, ინტელექტუალური, ლიბერალური და ცივილიზაციისაკენ მიდრეკილი ლიდერის იმიჯს იქმნის და მის შინაგან ბუნებასთანაც ეს იმიჯი უფრო ახლოა. ვფიქრობ, ზედმეტია მტკიცება, რომ ობამას მედვედევთ

- მე იმის თქმა შემიძლია, რომ არსებული ვერტიკალის მოქმედების ლოგიკა მართლაც შესაცვლელია, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს, მაგრამ იმავდროულად უნდა ვთქვათ, რომ სააკაშვილის ხელისუფლებას ცვლილებების უნარი აქვს. ქვეყნის ინტერესების გატარებით მოტივირებულ ადამიანს იმედი უნდა ჰქონდეს, რომ ხელისუფლება მართლაც შეძლებს ცხოვრებაში ცვლილებების გატარებას. მე ამას არ გამოვრიცხავ და ვფიქრობ, რომ ამის გარკვეული ნიშნები შესაძლოა უკვე ჩანდეს. ამის მაგალითი შეიძლება იყოს „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ხელმძღვანლის დანიშვნა. კარგია, როცა ხელისუფლება, ახალი ობმუდსმენი, საუბრობენ ე.წ. პოლიტპატიმრების საქმეების გადახედვაზე. ამ თვალსაზრისით ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება, თუ ვინ დაინიშნება „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ხელმძღვანლად. ვუსმენდი მაუწყებლის ხელმძღვანელების კანდიდატების დებატებს და სრულიად ნათელი გახდა, რომ მაუწყებლის ხელმძღვანლის თანამდებობაზე აბსოლუტურად სოლიდური კანდიდატურაა ზვიად ქორიძე. გარდა იმისა, რომ ქორიძე არის კარგი ჟურნალისტი და კარგად აქვს ჩამოყალიბებული, როგორი ინდა იყოს პირველი არხი, ის დაბალანსებულ

აშშ და რუსეთის პრეზიდენტების შეხვედრას საქართველოში ბევრი გულისფანცქალით ელოდა. ამ შეხვედრას ბევრი რამ უნდა გადაეწყვიტა. ყველაზე დიდი კითხვა იყო: „განახლდება თუ არა რუსეთის აგრესია საქართველოში?“. მაგრამ საკითხები ამით არ შემოიფარგლებოდა. მოსკოვში ხელი ერთ რეალურ შეთანხმებას მოეწერა, ერთზეც შეთანხმდნენ, რომ შეთანხმდებიან. გამოქვეყნდა რამდენიმე ერთობლივი დეკლარაცია და მემორანდუმი. ამ ყველაფრიდან რეალური მნიშვნელობის მატარებელი იყო ბირთვული იარაღის შემცირების შესახებ დეკლარაციის ხელმოწერა და შეთანხმება ავღანეთისკენ ამერიკული ჯარისთვის კორიდორის გახსნის შესახენ. სხვა საკითხებზე შეთანხმება შეუძლებელი იყო და არც მომხდარა. რა თქმა უნდა, იყო მოწოდებები თანამშრომლობის შესახებ ირანის, ჩრდილოეთ კორეის მიმართულებით, ასევე, ღიად ითქვა, რომ ნატოს გაფართოება არ შეიძლება შეჩერდეს რომელიმე მესამე ქვეყნის სურვილის გამო. ისიც ითქვა, რომ საქართველოს შესახებ უთანხმოება შეიარაღებული შეტაკებების გარეშე უნდა გადაიჭრას, დიალოგისა და მოლაპარაკებების გზით. მაგრამ ეს ყველაფერი მხოლოდ ობამას მხრიდან ითქვა. რუ

აშშ-ს პრეზიდენტის ბარაკ ობამას მოსკოვში ვიზიტის პირველ შედეგებზე "ინტერპრესნიუსი" სტრატეგიისა და განვითარების ინსტიტუტის ხელმძღვანელს ანდრო ბარნოვს ესაუბრა - ბატონო ანდრო, როგორ შეაფასებდით აშშ-ს პრეზიდენტის მოსკოვში ვიზიტის პირველ შედეგებს? - ობამას ვიზიტი რუსეთში ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო. ვიზიტამდე სულ იმაზე იყო საუბარი, დაიწყებოდა თუ არა ომი რუსეთთან. ახლა შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უახლოეს პერიოდში ომს არ უნდა ველოდოთ და ქვეყანას ამოსუნთქვის საშუალება ეძლევა. ახლა რომ რუსეთმა საქართველოს წინააღმდეგ აგრესია განახორციელოს, ეს პირდაპირ ამერიკის წინააღმდეგ მიმართული აქცია იქნება და არ მგონია ამაზე რუსეთი წავიდეს. სწორედ ამის გამო, ამ ეტაპზე ომის განახლებას პრაქტიკულად გამოვრიცხავ. იხ. სრული ინტერვიუსთვის მუდმივი ბმული

ეჭვგარეშეა, რომ მსოფლიო პოლიტიკა აქტიურ ფაზაშია და გეთანხმებით, რომ საქართველოს თემა ამ შეხვედრებზე ერთ-ერთი უპირველესია. დღეს საქართველოს შესახებაც ან შეჯერება და შეთანხმება მოხდება, ან ძალიან დიდი განხეთქილება. არ მინდა დავიჯერო, რომ რუსეთი მთელი მსოფლიოს მოტყუებას შეძლებს, თუ ასე მოხდა, ტყუილი მალე გამომჟღავნდება და დიდი დაპირისპირების საბაბადაც იქცევა. დღეს თუ დასავლეთმა კავკასია რუსეთს დაუკანონა, ხვალ ამერიკა ავღანურ ხაფანგში აღმოჩნდება. ამერიკის დღევანდელ ადმინისტრაციას ზოგიერთი გავლენიანი ექსპერტი ურჩევს, რომ საქართველო ირანში გაცვალოს, მაგრამ ეს უდიდესი შეცდომა იქნებოდა თუნდაც იმიტომ, რომ ასეთი «გარიგება» შეუძლებელია. >>>>

როგორი შეიძლება იყოს რუსეთის აგრესიის მოსალოდნელი სცენარი? როგორია ამ პირობებში პოლიტიკოსების პასუხისმგებლობა? ანდრო ბარნოვი საუბრობს ერთ-ერთ სცენარზე, სადაც რუსეთმა შეიძლება გამოიყენოს შიდაპოლიტიკური დაძაბულობა და ქვეყანა სამოქალაქო დაპირისპირებაში გახვიოს, რის შემდეგაც ხელს შეუწყობს მისთვის ხელსაყრელი კანდიდატის გაძლიერებას. ამ სცენარის ალტერნატივა მუდმივი ქაოსია... იხილეთ ვიდეო ინტერვიუ სრულად .

13:19 - 12.06.2009 - მიზანთან მისასვლელი გზა მკაფიოდ თუ არ გაქვს წარმოდგენილი, ხალხის ქუჩაში გამოყვანა ძალიან სახიფათოა. 26 მაისის საღამოს ვნახეთ, რომ დათო გამყრელიძე რომ არა, ძალიან დიდი პროვოკაცია შეიძლებოდა, მომხდარიყო. სამწუხაროდ, ექსპერტთა ერთი ნაწილი ცდილობს, უპასუხისმგებლო პოლიტიკოსებს ხელი ხალხზე შეაწმენდინოს. ცდილობენ, სიტუაცია ისე დახატონ, თითქოს პოლიტიკოსები აგრესიული მასის მძევლები არიან. გარდა იმისა, რომ ეს ამორალური მიდგომაა, ეს აბსურდიცაა, რადგან სწორედ ფუჭი პირობების მიცემამ და ერთადერთ, ვითომ სწრაფ მიზანზე ფოკუსირებამ გახადა ხალხი აგრესიული და ეს სწორედ პოლიტიკოსთა უპასუხისმგებლო ნაწილმა გააკეთა. დღეს უსაფრთხოების ისეთი პრობლემები უდგას საქართველოს, დამოუკიდებლობის პერიოდში პარალელს რომ ვერ მოვუძებნით. ამიტომ, ალბათ, კითხვაც არ უნდა იმას, რომ ამომრჩეველმა უპირატესობა პასუხისმგებლობით, პატრიოტიზმით და გაწონასწორებული ხასიათით გამორჩეულ ლიდერს უნდა მიანიჭოს. სრული ტექსტი

ჩამოტვირთეთ ვიდეო

საუბარი იდენტობის პრობლემების შესახებ. როგორია ამ ცნების ტრადიციული გაგება და რამდენად შესაძლებელია მისი ოპერაციონალიზაცია. იდენტობის რა კომპონენტების გაცნობიერებაა მნიშვნელოვანი სწორი დასკვნების გამოსატანა; როგორი ურთიერთმიმართებაა იდენტობასა და ე.წ. "მეინსტრიმს" შორის, არსებობს თუ არა ქათული "მეინსტრიმი" და ა.შ. >>>

სოსო ცისკარიშვილი და ანდრო ბარნოვი საუბრობენ ვახო სანაიას გადაცემაში "საქართველო და მსოფლიო", რადიო იმედის ეთერში >>>

გამოქვეყნება აკრძალულია სპეციალური თანხმობის გარეშე

I would rather stress differences than similarities. The political body that interchanged the government in 2003 possessed major political and administrative resources country-wide what brought them more smoothly to the government. It was easier for them to force Shevardnadze to resign than it is for current opposition. Political crisis was first of all grounded by the government’s improvident policies; its mistakes, falsified elections, continuous disregard to public opinion, and of course by the August war. These are the major reasons that brought state to the current situation. On the other hand, opposition is driven by certain politicians with the weak sense of political responsibility, who do not offer alternatives to the public, but rather manipulate their protest and dissatisfaction. Full story...

- სასაცილოა, როდესაც მთელი მოძრაობა სიმბოლოებზე იგება. 9 აპრილამდე დიდი ხნით ადრე ვაფრთხილებდი ოპოზიციას, რომ ასეთი სტრატეგიით კისერს წაიტეხდნენ. სამწუხაროდ, მათ ეს არ გაითვალისწინეს და იმის ნაცვლად, რომ საზოგადოების სამართლიანი პროტესტი საზოგადოებისვე ინტერესების დასაკმაყოფილებლად მიემართათ, ხალხი შეცდომაში შეიყვანეს და მთელი საპროტესტო მუხტი ჰაერში გაუშვეს. კი ვიცი, ვისაც მიუძღვის უდიდესი დამსახურება ამ სიტუაციაში და არაერთხელ მითქვამს კიდეც, მაგრამ დღეს სახელებს აღარ ვიტყვი, ახლა ოპოზიციამ თავად არკვიოს, ვინ ვის მოსტეხა კისერი. >>>>

მსჯელობა რადიო თავისუფლების ეთერში   წინ 9 აპრილია. ხელისუფლება და ოპოზიცია გულდასმით ემზადებიან ამ დღისათვის. სურათი ისეთია, რომ კომპრომისი შეუძლებელი ჩანს: ორივე მხარე ბოლომდე აპირებს ბრძოლას. აშკარაა, რომ არათუ დიალოგი, ელემენტარული კომინიკაციაც კი გადაულახავი პრობლემა გახდა. ხელისუფლების მხრიდან რამდენიმე ზოგადი განცხადების მიუხედავად, რომ დიალოგი აუცილებელია, რეალური ნაბიჯები ამ მიმართულებით ვერ იდგმება. ამიტომ, ესკალაცია პიკისაკენ მიექანება. ყველაზე სამწუხარო ამ ვითარებაში ისაა, რომ ნებისმიერი მხარის სრული გამარჯვების შემთხვევაში, ქვეყანა დღევანდელზე გაცილებით რთულ მდგომარეობაში აღმოჩნდება. ერთის მხრივ, ობიექტურად შეუძლებელია, რომ გამარჯვებული ოპოზიცია არსებულ ეკონომიკურ სიძნელეებს გაუმკლავდეს: ხელისუფლების შეცვლის შემთხვევაში ჩასატარებელი იქნება ორი არჩევნები, რაც თავისთავად გარკვეულ დანახარჯებს მოითხოვს, აღმასრულებელ ხელისუფლებაში შეიცვლება არაერთი თანამდებობის პირი და ახალდანიშნულების სიტუაციაში გარკვევისათვის გარკვეული დრო იქნება საჭირო, ისედაც ჩამკვდარი ეკონომიკური ა

ქართული პოლიტიკის რამდენიმე მნიშვნელოვანი ტენდენციისა და ცნების შესახებ (გამოქვეყნდა გაზეთ "ბათუმელებში", 01/04/2009 )

ჩამოტვირთეთ ფაილი USA & Georgia - Details of Mutual Strategic Importance Download in Full

2008 წლის აგვოსტოს შემდეგ სამცხე-ჯავახეთის თემა კვლავ აქტუალური გახდა. ერთის მხრივ, ამის მიზეზი იყო რეგიონის მოსახლეობის საპროტესტო გააქტიურება ერთიანი ჯავახეთის ლიდერის დაპატიმრების გამო, მეორეს მხრივ კი - ქართული საზოგადოების შეგრძნება, რომ ჯავახეთი სუსტი წერტილია და ის შეიძლება მორიგი ესკალაციისათვის გამოიყენოს რუსეთმა. ჩვენში სამცხე-ჯავახეთის მოვლენები ძაიან ცუდად შუქდება და ამიტომ მოსახლეობას ხშირ შემთხვევაში გადაჭარბებული შიში ეუფლება შესაძლო ესკალაციებთან დაკავშირებით. მაგრამ შიშის გარდა, მოსახლეობამ არ იცის, რა მოსთხოვოს საკუთარ ხელისუფლებას, არ არსებობს ჩამოყალიბებული წარმოდგენა იმის შესახებ, თუ რა ხდება, ან რა უნდა ხდებოდეს სამცხე-ჯავახეთში, როგორია რეალობა და როგორი შეიძლება იყოს სწორი პოლიტიკა რეგიონის მიმართ. ჩამოტვირთეთ სრული ტექსტი

გამოქვეყნება აკრძალულია სპეციალური თანხმობის გარეშე

So called “separatism problem” in SJ could be subdivided on three main trends: COLLABORATIONISM – mostly related with the issue of Russian military base in Akhalkalaki (before withdrawal), and also another issues directly related with foreign interests and opposed to those of Georgia. SEPARATISM AS SUCH - understood as detaching Javakheti from Georgia by means of either independence or merging with Armenia. SELF-DETERMINATION – with its multiple trends like demands for autonomy, granting official regional status to Armenian language, “Church question”, including Armenian history classes in the schools, etc. It should be said also, that SJ ethnic Armenians do not attach their identity to solely SJ. Rather, there is general problem with Armenian minority in Georgia and SJ has been most visible due to two reasons, being (1) large concentration of ethnic Armenians in the region (over 90% in Javakheti and about 55% in SJ total) and the location of the region (border with Armenia and T